Delft

Zaterdag 17 november 2012 vond in Wijkcentrum de Vleugel de jaardag van de WMO-raad Delft plaats (WMO, Wet Maatschappelijk Ondersteuning). Naast informatiestands van maatschappelijke organisaties en muziek werd er, op de dag dat de Sint zijn intrede deed in ons land, gediscussieerd over het thema: “De gemeente is geen Sinterklaas”. Namens de Delftse politiek waren naast wethouder de Prez, voormalig Raadslid Leja v.d. Hoek (VVD) en SP Raadslid Wim Hamelink aanwezig.

In deze tijd van keiharde bezuinigingen op de Wet Maatschappelijke Ondersteuning worden gemeentes gedwongen een toenemend beroep te doen op haar inwoners om naar vermogen een bijdrage te leveren. Waar het op neerkomt is dat mensen die afhankelijk zijn van deze zorg niet langer kunnen rekenen op ondersteuning van de overheid. Van de 2,5 miljoen mantelzorgers wordt verwacht dat zij zich nog meer dan voorheen inspannen om het gat geslagen door de bezuinigingen op te vangen. Met verhullende slogans als ‘de gemeente is geen sinterklaas’, ‘de burger wordt uitgedaagd’ en het ‘samen met anderen oplossingen bedenken’ proberen voorstanders van het neoliberale gedachtegoed ons te doen geloven dat deze bezuiniging een weldadig reddingsprogramma is. Dit ‘reddingsprogramma’ gaat er voor zorgen dat maar liefst 2/3 van de huishoudelijke zorg gaat verdwijnen en dat de dagbesteding geheel wordt geschrapt. In werkelijkheid komt deze bezuiniging neer op het redden van een drenkeling door op zijn schouders te gaan staan.

Gemeenten, die deze ‘reddingsoperatie’ moeten uitvoeren, worden gedwongen uiterst strenge voorwaarden te stellen bij de (her)indicering. Waarbij veel gemeenten kiezen voor het bellen in plaats van bezoeken van de hulpvrager. Wim Hamelink: “Er gaat veel mis bij de (her)indicering en de manier waarop gemeenten dit uitvoeren”. Mensen die bij de indicering aangeven nog wel eens naar een winkel te gaan, om in beweging te blijven, worden geacht ook de weekboodschappen zelf te kunnen doen. Een kopje omspoelen betekent dat je de hele vaat zelf kunt doen. Veel mensen zijn door dit soort praktijken al een of meerdere uren huishoudelijke zorg kwijtgeraakt. Maar de komende bezuinigingen gaan nog veel verder en gaan er voor zorgen dat veel van deze mensen het komende jaar nog meer van hun huishoudelijke zorg uren kwijt raken of deze zelf moeten betalen. Het gevolg zal zijn, volgens Wim Hamelink: “dat er in toenemende mate een beroep zal worden gedaan op de mantelzorger dan wel vrijwilliger (familielid/buurtgenoot), die, doorgaans al enorm belast, zelf in de “gevarenzone” terecht gaat komen”.