Delft

Wijkcontracten waarvan niet duidelijk is wat de bewoners er zélf over te zeggen hebben. Te veel geld naar de organisatie en te weinig naar de uitvoering. Een nota waarvan totaal onduidelijk is wat er precies gaat gebeuren.

Het nieuwe wijkplan van het college (“samenwerken in sterke wijken”) dat afgelopen donderdag in de gemeenteraad werd besproken, viel bij een meerderheid van de raad niet in goede aarde. De oppositiepartijen en de VVD hadden het stuk op de agenda geplaatst, om het college op te dragen de nota mee terug te nemen en aan te passen tot een fatsoenlijk verhaal. Wethouder Koning moest toen toezeggen dat het plan zo niet door kan gaan en er opnieuw over het onderwerp gesproken zal worden.

De kritische partijen waren redelijk eensgezind: er wordt veel te weinig aandacht besteed aan wat de bewoners van Delft zelf willen, er wordt gepraat in onduidelijke termen als ‘sociale stijging’, terwijl veel mensen gewoon een schone, hele en veilige buurt willen, en het is niet duidelijk wat de wijkcontracten gaan inhouden.

De SP is helemaal geen tegenstander van een uitgebreide wijkaanpak. Sterker nog: het is heel belangrijk om op kleine schaal te zorgen voor goede voorzieningen, een prettige leefomgeving en het oplossen van eventuele problemen door bijvoorbeeld voldoende aanwezige wijkagenten. Maar als je zaken vast wil gaan leggen in een contract, moet je dat wel mét de mensen doen. En dat is nu juist wat mist in de plannen van het college: nergens is vastgelegd op welke manier de bewoners ook maar inspraak hebben op de wijkaanpak. De SP wil dat het plan hierop wordt aangepast. Want een wijkaanpak die niet wordt gedragen door de bewoners is gedoemd te mislukken.

Na de raadsvergadering vatte de Partij van de Arbeid de kritiek goed samen “De wijkaanpak, het paradepaardje van de PvdA, de grootste partij in Delft, strandt in grote gedachten en te veel overleg, luidde[ …] de kritiek van de oppositie” schrijft Rolf Clason op de PvdA- website. Mooier kan ik het niet zeggen.