Delft

"De witte huizen waarin wij wonen zijn 100 jaar oud. Mooie historische en betaalbare huurwoningen, met een tuin. Waar vind je dat nog in Delft? We zijn dan ook verbaasd dat verhuurder Woonbron plannen heeft om onze huizen te slopen met als argument 'niet meer van deze tijd'. Wat een onzin. De binnenstad van Delft is minstens even oud en niemand haalt het in zijn hoofd die te slopen!

De SP heeft ervoor gezorgd dat we als huurders samen een vuist zijn gaan maken. Al maanden zijn we nu bezig met allerlei acties: handtekeningen aangeboden aan Woonbron, de buurt opgeknapt, de directeur gesproken en de gemeenteraad op bezoek gehad bij ons thuis. Dat begint zijn vruchten af te werpen! Ons verhaal wordt steeds bekender en we zijn met de Woonbond aan de slag om te kijken of renovatie mogelijk is. Samen met de SP gaan we dit voor elkaar krijgen!"

Mirjam van der Eijk - bewoner Doctor Schaepmanstraat

Een huis is meer dan een dak

Je huis is veel meer dan een dak boven je hoofd. Het is de plek waar je thuis bent, waar je kunt ontspannen, waar je kinderen opgroeien of waar je kat je elke dag begroet. De gemeente moet niet lichtzinnig omgaan met huizen, of het nu om koop- of huurwoningen gaat. Delft moet niet hardnekkig proberen rijke mensen aan te trekken met duurdere huizen, maar zorgen dat de woningen er zijn waar behoefte aan is. Dat betekent méér betaalbare huur- en koopwoningen en geen sloop van historische huurwoningen zonder dat het echt nodig is.

De sociale volkshuisvesting is ooit opgezet om mensen een betaalbaar huis te bieden en collectieve zeggenschap over wat er met die huizen moest gebeuren. Maar tegenwoordig zijn de woningbouwcorporaties eerder een soort commerciële bedrijven die vooral naar de inkomsten en uitgaven kijken. De gemeente Delft moet niet meer de andere kant uitkijken, maar moet opkomen voor haar huurders en zich bemoeien met het beleid van de corporaties.

Iedere jongere – starters, jongvolwassene, student of tiener - die woonruimte heeft gezocht weet dat er in Delft een schrijnend tekort aan betaalbare huurwoningen is. Mensen staan jarenlang op de wachtlijst voor een sociale huurwoning en betaalbare huurhuizen in de vrije sector zijn al helemaal niet te vinden. Iedere jongere verdient hier een plek en dat begint met goede huisvesting.

1    De gemeente gaat er voor zorgen dat er de komende vier jaar 3.000 huurwoningen in Delft bij gebouwd worden. Daarvan is 50% een sociale huurwoning (huur tot € 710) en 50% een betaalbare huurwoning met een hogere huurprijs (huur tot € 900). Zo zorgen we er voor dat jongeren, starters, mensen met een laag inkomen of alleenstaanden ook met plezier in Delft kunnen wonen. |
2    De woningbouwplannen van de gemeente (beschreven in de Woonvisie) gaan uit van het aantrekken van mensen met hogere inkomens. Dit leidt er toe dat mensen in Delft vaak geen betaalbaar huis kunnen vinden en dus de stad uit moeten. Dat is onacceptabel. De Woonvisie van de gemeente moet van tafel en er moet een sociaal woonplan voor in de plaats komen dat gebaseerd is op de toekomstige behoefte aan woningen en niet aan de ‘wenselijke’ bevolkingssamenstelling.
3    Huizen moeten in goede staat verkeren voor een goede gezondheid van de bewoners. In Delft zijn veel huizen met vochtproblematiek en soms schimmel. De gemeente maakt samen met de woningbouwcorporaties een plan deze problematiek in kaart te brengen en te bestrijden. In koophuizen komen vochtproblemen net zo goed voor. De gemeente gaat ook huiseigenaren actief inlichten over bestrijding van vochtproblemen.
4    Jongeren die in Delft gaan studeren moeten een kamer kunnen vinden. Maar de gemeente moet niet doorgaan met de grootschalige bouw van opgehoopte campuscontractwoningen. Studenten zijn gewoon inwoners van Delft en moeten in hun woonomgeving in contact kunnen komen allerlei andere Delftenaren. Er komt een plan om te zorgen dat er voldoende evenwicht is in soorten huurwoningen en de gemeente gaat een maximum aan het aantal nieuwe campuscontractwoningen stellen om studenten niet alleen een verblijfplaats maar ook een thuis te geven in Delft.
5    De Technische Universiteit trekt bewust veel (internationale) studenten aan en is verantwoordelijk voor de huisvesting van deze mensen. Delft gaat in overleg met de Technische Universiteit over het aantal studenten dat zij jaarlijks aanneemt. Tegelijkertijd wordt het aantal huurwoningen dat geschikt is voor jongeren in het algemeen (dus ook studenten) vergroot.
6    De gemeente stimuleert het oprichten van woningcorporaties: samenwerkingsorganisaties van huurders die zelf (huur)woningen laten bouwen, bijvoorbeeld door korting te geven op de grond. Ook andere kleinschalige projecten zoals woongroepen moeten genoeg kans krijgen.
7    De gemeente moet zich bij bouwplannen meer richten op de zorg voor woon- en leefkwaliteit, in plaats van financieel gedreven deals met ontwikkelaars en beleggers. Bouwen voor mensen moet het uitgangspunt zijn.
8    De verkoop van sociale huurwoningen door woningcorporaties leidt tot afname van het aanbod huurwoningen, terwijl een koopwoning voor veel mensen niet bereikbaar of gewoon niet wenselijk is. Delft stopt met de verkoop van de voorraad sociale huur.
9    Wanneer huurwoningen toch gesloopt worden, krijgen huurders voor de duur van twee jaar een urgentieverklaring om een nieuwe woning te vinden. (in plaats van één jaar)
10    Bij nieuwbouw moet minimaal 30% betaalbare sociale huurwoningen en 10% sociale koopwoningen gebouwd worden. Er komt er voor elke sociale huurwoning die gesloopt of verkocht wordt een nieuwe terug. Woningen van verschillende prijsklassen worden zoveel mogelijk gemengd gebouwd.